BİTAP

Yıkık ve dökük

bitap ve bitik

hayal meyal sönüyor her şey

her hayat, her umut

hele parlayan o gözler

“nasıl olsa yarın barışırım”lar

mezarına çiçek götüreceğin kişiyi

üzme olur mu

yarın olur belki ama yârın olmaz

sen olursun belki ama siz olmazsınız

kat kat binalar gibi hisler

beton sertliğinde(!) yürekler

bugün varsın ahali

yarına n’aber?

simdi varsin belki efendi

ama yarın yoksun

avazın çıktığı kadar bağır

çağır sesini, o umut hissini

yorma dilini duy da konuş

bitap etme kendini

o kalbin gibi

annen öldü baban öldü

bacın kardaşın

sen varsın

bu hayat yaşamaya değer mi?

dersin ya hani gelsin hayat

felek gelsin yine bildiği gibi

felek te gidecek bir gün

umutsuz kalacaksın

ne fikrin ne sen kalacaksın

kahramanlar onlar

bizler ümitleriyiz

bakî kalacak bir muteber

ne his ne sen kalacaksın

ABDULBAKİ ÇAKIR (Baki)