Hayat bir sarmaşıktı bana
Aşıktı sanardım ben oysa
Öyle ya
Hep derdimiz çiçeklerin güzelliğiydi
Çiçekler bir tek bize güzel sanardık
Aralarına koşardık
Etrafımızı sadece çiçekler kapladı
Sarmaşık oldu bizi sardı derdik
Oysaki çiçek duruyordu
Biz koştuk
Çiçeğin bizi önemsediği yoktu
O çiçekti
Öğrenemedik
Bize gül öğretti
En güzel kısmı geliyor sandık
Dikenlerden parçalandık
Aslında bizi parçalamak istemedi
Bizden haberi bile yoktu
Biz varlığımızı görüyor sandık
Tek umudumuz
Bilindiğimizi sandık
Ah ki o sandık
İçindekiler
Neler neler saklı
Bizim kalbimize batan dikenler
Geri döner diye
İçinde kaldı
Umut ya sonuçta
Bekleriz biz
Bekledikçe daha çok batar diken
Biz diken bilmeyiz
Umut artar 

Biz biteriz