Çiçekler açsın sonbahardan kalma bir günde
Kuşlar yuvalarını özler olsunlar
Bir anne hasretlerden yolcuları çekip dursun
Sarılsın bir kavuşma akşamında sessiz çocuğuna
Gurbetler bitince, bavullar sessizleşince iyileşeceğim
Yıllar geçsin ömrümden çocukluğumu özleyeceğim
Yoksa ölümden nasıl vazgeçeceğim

Gözyaşlarım avuçlarına değince
Bir göçmen kuş izini bilince
Sevgililer akşamları sabahlardan çok sevince
Hayaller gerçekleri sezince,
Bir çocukluk sabahı sessizleşeceğim
Sen geçtikçe çiçekli penceremin altından
Yelkovanlardan akrepleri geçireceğim
Zamanları rüyalarında böleceğim
Yoksa sevmekten nasıl geçeceğim