DERMAN
DERMAN
Bir alev halinde düşen gönüle, sevda içre kırık dermanlar
Bu dağ, bu gök, bu dal ve deniz,
Olmasın huzura aşina gözlerde yeis
Ve dolmasın solsa da gözlerin en tatlı baharı
Akmasın dolsa da garib gönlün çeşm-i giryanı
Yaşam, kişi, yokluk yahut bir dem savaş
Esas savaş var olamayan varlıktadır arkadaş!
O demde alınan bir damla yaş ruha nefestir
Yaş almak ve yaşamak da geçen zamana denktir
Zaman geçer ömür solar, özün geçmez gönül solmaz
Her şey karşıtıyla var olur da, aynadaki karşıtıyla var olmaz
Sen senden geçersen, bir damla sen akar mı sandın
Özündeki yaşlardan bir damla, sen olmayanı yıkar mı sandın
Vasıta-ı nakl-i hüzün ve elem ve gam senindir
Ah etme bir lahza, huzura ah ile kavuşmak kabildir!
Bir alev halinde düşen gönüle, sevda içre kırık dermanlar
Derman arayan derdini bulamazsa sevda içre
Arayan derdini mi dermanını mı bulsun
Külbe-i ahzanı gönlünde bir sır gibi sakla
Yakub’un ağlamaz ise gözleri sevdayı bulsun
Beril SAYĞI
Şiir Görsel
Şair Bolum
ASBÜ HUKUK
Şiir Adı
DERMAN
Şiirden Alıntı
Külbe-i ahzanı gönlünde bir sır gibi sakla Yakub’un ağlamaz ise gözleri sevdayı bulsun
Shared_Field
sharedker
