Hayat bir sarmaşıktı bana
Aşıktı sanardım ben oysa
Öyle ya
Hep derdimiz çiçeklerin güzelliğiydi
Çiçekler bir tek bize güzel sanardık
Aralarına koşardık
Etrafımızı sadece çiçekler kapladı
Sarmaşık oldu bizi sardı derdik
Oysaki çiçek duruyordu
Biz koştuk
Çiçeğin bizi önemsediği yoktu
O çiçekti
Öğrenemedik
Bize gül öğretti
En güzel kısmı geliyor sandık
Dikenlerden parçalandık
Aslında bizi parçalamak istemedi
Bizden haberi bile yoktu
Biz varlığımızı görüyor sandık
Tek umudumuz
Bilindiğimizi sandık
Ah ki o sandık
İçindekiler
Neler neler saklı
Bizim kalbimize batan dikenler
Geri döner diye
İçinde kaldı
Umut ya sonuçta
Bekleriz biz
Bekledikçe daha çok batar diken
Biz diken bilmeyiz
Umut artar 

Biz biteriz

GAZEL12

Ağlasa dilzâr-ı nâçâr-ı perîşânum saña;

İntizâr eylerdi ihyâ, kalb-i vîrânum saña.

Taht-ı ‘âlî-yi ekālîm-i mehâsinde ki sen,

Bir gedâ hâlin nasıl ‘arz itse sultânum saña?

Öyle mahzûnum ki kimler kasrıña hıdmet ider.

Bir baña lutf itmediñ ben ney diyem hanum saña.

Âh u zârım tüm cihânıñ halkınıñ ma‘lûmudur.

Aşkımı gayrı nasıl îzâh idem cânum saña?

Dün nigâh itdiñ niyâz eyler iken ben cevriñe.

Belki te’sîr itdi vâhım şâh-ı şâhânum saña.

Kalb-i çakçâkum virüb ömrüm fedâ itsem saña.

Özge mülküm yok virem serv-i hırâmânum saña.

Sen didiñ yâ bu emânıñ kimlere Merdümgirîz?

Dem-be-dem imdâd ider bu çeşm-i giryânum saña.

~HÜSEYİN SAYKILI

GAZEL 11

Sun bâdeyi cânâ baña mestâne disünler.

Eyvah gör o şâd olmadı dîvâne disünler.

Sen göñlümü doldur mey-i sevdâ ile sâkî!

Varsun süfehâ göñlüme peymâne disünler.

Yak sîneñi ol âteş-i sûzân-ı aşkla.

Kim şâhid olur, sîne-i od-hāne disünler.

Meftûn-ı çerâğ ol, özüñü âteşe râm it.

Bu aşk ile gayrı saña pervâne disünler.

Merdüm-gürîz ismine bir gûşe-nişîn ol.

Ağyâr ile yârân dahi bîgâne disünler.

~HÜSEYİN SAYKILI